1955
Gedenkboek
75 jaar RijksHBS
blad 33
Waar wy de dag verdroomden.
0, lente-
~ Wij willen liever buiten zijn. ~
Zelfs als de regen stroomde.
Wij zaten onze harde bank,
Gelaten tegen wil en dank,
te schuren; zeven uren.
Kan eeuwig langer duren ?
Mijn H.B.S., mijn oude school.
~ 0, weemoedsvol verlangen ~
Wanneer ik door uw gangen dool,
Hoor ik de echo van de jool,
Die wij eens aangevangen.
Het joelen op de binnenplaats,
Wanneer er eentje buitengaats.
Geslopen was, geslepen,
Verrast werd en gegrepen.
BIJ HET VIJF EN ZEVENTIG-
VAN DE RIJKS H. B. S. IN VENLO
Mijn oude school. Uw trouwe poort
Ontsluiten weer mijn handen.
~ Wat heeft uw hal al
niet gehoord ~
Nog beven klanken zwevend voort;
Tot mij spreken uw wanden.
En op een
bank in lege klas
Lees ik een naam in menig kras.
Met passerstift er in gegrift;
En
ik herken mijn eigen schrift.
Houd ~ stand, mijn trouwe H. B. S.,
Wat keren mag of
wenden. ~
De oorlog sloeg in U een bres.
Die wonde leerde ons een les;
Hoe wij gehavend
in ellende,
onwrikbaar in verbondenheid,
~ Als palen in de grond geheid ~
Slechts steunen
op een fundament,
Dat hecht is, en geen wijken kent
Wie er af was die kweelde, te Deum.
Ons strafschrift vergeelt in 't museum.
Geflatst
~ geen diploma ~
Ach, kwatsch ~ zelfs oma,
Wij komen naar 't H. B. S. jubileum.
H.
PRÖPPER
<!-
